MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 43, 62, 52, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan ...’ün yeğeni tanık ..."ın cep telefonunun asker arkadaşı ...... tarafından arandığı, ..."ın tanığa "teyzesinin oğullarının köyde iki küp altın bulduğunu, satma konusunda kendisine yardımcı olup olmayacağını” sorduğu, bu gelişme üzerine yeğeninden ..."ın telefonunu alarak arayan katılanın yardımcı olacağını söylediği ..."ın telefonu kendisini ... olarak tanıtan şahsa verdiği, ..."nın ...ye gelmelerini istediği, 25/01/2008 tarihinde arkadaşı tanık ..."e ait ...plakalı araç ile yanlarına altından anlayan arkadaşları olan tanık ..."i alarak ...iline geldikleri, ...de ... ve ... ile buluştukları, numune altın alarak..."a gittikleri, aldıkları numunenin gerçek olduğunu anlayınca 28/01/2008 tarihinde tanıklar... ... ile müşteki...ile birlikte tekrar ...ye geldikleri, yine ... ve kendisini ... olarak tanıtan şahıs ile buluştukları, katılanın 5.000 TL, müşteki ..."in de 15.000 TL’yi tanık ..."e verdikleri, tanık ...ın ... ve ..."la altınları almaya gittikleri, bir müddet sonra ...ın arayarak dolandırıldıklarını söylediği, katılan ve müşteki ile tanıkların zanlılar albümünden kendisini ... olarak tanıtan şahsın sanık ... olduğunu teşhis ettikleri, sanığın bu suretle dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; bozma üzerine taraflar arasında uzlaştırma sağlanamadığından, dosya kapsamında toplanan delillere göre sanığın üzerine atılı suçu işlediğine ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın uzlaşmak istediği ancak müştekinin çok yüksek para talep ettiği, gücünün olmadığı, şüpheden sanık yararlanır ilkesinin dikkate alınmadığına ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “a, b, c, d, e” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; fakat, bu aykırılığın yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımların çıkarılması ile yerine, “Kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “a, b, c, d, e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.