İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1.Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2. Davacı vekili, davacının 06/08/2005- 25.01.2013 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram genel tatil, ücret ve yıllık izin alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davacı tanığı ..., normal mesainin sabah 07.00-07.30 saatlerinde başladığını, akşam bazen 16.30-17.00, bazen 18.00’de son bulduğunu ifade ederken, davacı tanığı ..., normal mesainin sabah 07.30’da başladığını, akşam 17.00’de son bulduğunu ifade etmiştir. Her iki tanık da, işyerinde davacıyla birlikte bulunan 5 garsonun kendi aralarında anlaşarak 4 günde bir 24 saat çalıştığını, 24 saatlik çalışmadan sonra ise 48 saat dinlenme olması gerekirken ancak 24 saat dinlendiklerini, normal mesai süresinde ara dinlenmenin olmadığını beyan etmişlerdir.
Bilirkişi tarafından maaşların banka aracılığıyla ödenmediği Mart 2007-Aralık 2008 dönemi yönünden, Yargıtay uygulamaları çerçevesinde davacının bir hafta 4 defa 14 saat, bir hafta 3 defa 14 saat, denkleştirme esasına göre davacının 11 saat çalıştığı kabul edilse bile her çalıştığı günde 14-11=3 saat fazla çalıştığı, buna göre davacının bir hafta 12, diğer hafta 9 saat olmak üzere fazla çalışma yaptığı, aylık bazda haftada ortalama 24+18=42/4=10,5 saat fazla çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılmıştır.
Bilirkişi tarafından yapılan hesaplamanın tanık beyanlarıyla örtüşmediği anlaşıldığından dosya kapsamı itibariyle ispatlanamayan çalışma saatlerine göre hesaplama yapan hatalı bilirkişi raporuna dayanılarak hüküm kurulması bozma nedenidir.
3- Davacı, 24 saatlik vardiyalarla çalıştığını iddia ettiğinden, 24 saat çalışma 24 saat dinlenme şeklinde geçen çalışmalarda hafta tatili çalışması olamayacağı ve davacının diğer garsonların izin döneminde yılda 3 ay hafta tatilinde çalıştığı şeklinde varsayıma dayalı bir hesaplamaya itibarla hafta tatili alacağına hükmedilmesi isabetsiz olup kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 11.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.