
Esas No: 2019/6901
Karar No: 2019/8563
Karar Tarihi: 17.04.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/6901 Esas 2019/8563 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında 6136 sayılı Kanun"a muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığa yüklenen suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst haddine göre, suç tarihi olan 04.04.2007 tarihi ile inceleme tarihi arasında, 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e, 67/3-4. maddelerinde öngörülen "12 yıllık" olağanüstü zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş bulunduğunun anlaşılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA ve gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE,
2) Sanık ... hakkında mağdur ..."ye karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın savunmasının yakalama emri ile Adana 10. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından alınmasından sonra, Segbis sistemi ile yargılamayı yapan esas mahkemede hazır edilmesi sağlanarak, önceki kimliği ve haklarının hatırlatılması suretiyle müdafii huzurunda savunmasının alındığı, bu itibarla 5271 sayılı CMK"nin 196/2. maddesine aykırılık bulunmadığı anlaşılmakla, tebliğnamedeki 2 numaralı bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
a) Duruşmadan bağışık tutulması yönünde talebi bulunmayan ve bu yönde herhangi bir karar verilmeyen sanığın, Uyap sistemi üzerinden yapılan kontrolde; karar tarihinde başka suçtan Osmaniye 1 No.lu T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunduğu anlaşılmakla, duruşmaya getirtilmeden ya da Segbis sistemi kullanılmadan yokluğunda karar verilmesi suretiyle, 5271 sayılı CMK"nin 194. ve 196/1. maddelerine aykırı davranılarak sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Kabule göre de;
b) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas - 2017/247 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine aykırı davranılması,
c) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 17.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.