MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı Bakanlığa ait hastanede alt işveren işçisi ve yemekhane görevlisi olarak çalıştığını, fazla çalışma yapmasına ve genel tatillerde çalışmasına rağmen ücretinin ödenmediğini iddia ederek, fazla çalışma ücreti ve genel tatil ücretinin ödetilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı ..... vekili, davacının alt işveren işçisi olduğunu ve fazla çalışma yapıldığında karşılığının ödendiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı .... vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı ....’nın aşağıdaki bentler kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut olayda davacının genel tatil ücreti alacağı saat ücreti üzerinden hesaplanmıştır.
Dairemizin yerleşik kararlarında belirtildiği gibi hafta tatili ve genel tatil ücretlerinin, alacağın hak edildiği tarihteki günlük çıplak brüt ücret esas alınarak ve gün esasıyla hesaplanması gerekir.

Mahkemece, davacının genel tatil ücretinin günlük ücret yerine saat esasıyla hesaplanması isabetsizdir.
3- Mahkemece, tanık beyanlarına göre belirlenen fazla çalışma ve genel tatil alacaklarında takdiri indirim yapılmamıştır.
Aynı gün Dairemiz incelemesinden geçen emsal dosyalarda ise söz konusu alacaklarda takdiri indirim yapılarak hüküm kurulmuştur.
Mahkemece, tanık beyanına göre belirlenen fazla çalışma ve genel tatil ücretinden takdiri indirim yapılmaması usul ve yasaya aykırıdır.
4- 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesine göre davalı Bakanlığın harçtan muaf olmasına rağmen harçtan sorumlu tutulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 18.05.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.