• BEDEN EĞİTİMİ ÖĞRETMENİNİN İZİN VE FAZLA MESAİ ALACAĞI
• ÖĞRETMENİN İZİN VE FAZLA MESAİ ALACAĞI

Taraflar arasındaki, fazla mesai ücreti ve yıllık ücretli izin alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hüküm süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 14/04/2015 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat N. Ü..T.. ile karşı taraf adına Avukat S.. Ö.. geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek bırakılan günde Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işyerinde 1 yıl kadar beden eğitimi öğretmenliği yaptığını, daha sonra öğretmen ve idareci olarak çalıştığını, iş akdinin feshedildiğini ancak fazla çalışma alacakları ile yıllık izin ücretinin ödenmediğini ileri sürerek, fazla çalışma ve yıllık izin alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının beden eğitimi öğretmeni ve müdür yardımcısı olarak çalıştığını dolayısıyla yönetici olduğunu ve fazla çalışma alacağına hak kazanmadığını ve yıllık izin alacağının bir kısmının zamanaşımına uğradığını, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulü ile hesaplanan fazla mesai ve yıllık ücretli izin alacağının tahsiline karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı, yıllık izin alacağının zamanaşımına uğradığı ve davacı yönetici olduğundan fazla mesai alacağına hak kazanamayacağı gibi gerekçelerle temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine,
2- Davalı işveren 5580 sayılı kanuna tabi olarak işletilen özel öğretim kurumudur. Somut olayda, davacının davalıya ait özel öğretim kurumunda önce beden eğitimi öğretmeni olarak, bir dönem ise müdür yardımcısı olarak çalıştığı çalışmıştır.
Davalı 5580 sayılı kanuna tabi, davacı da aynı kapsamda iş sözleşmesi ile çalışan eğitim elemanıdır.
Davacının tabi olduğu kanununa dayanılarak çıkarılan MEB Özel Öğretim Kurumları Yönetmeliğinde eğitim elemanlarının izni düzenlenmemiş, ancak yönetmeliğin 63. Maddesinde açıkça “yönetmelikte yer almayan hususlarda, resmi benzeri kurumların mevzuat hükümlerinin uygulanacağı” belirtilmiştir. Davacı ile yapılan sözleşmede ise “Milli Eğitim Bakanlığı yeni uygulama getirmedikçe, 6 hafta yıllık izin kullandırılacağı belirtilmiştir.
Milli Eğitim Bakanlığı’nın resmi benzeri okullar için yayınladığı MEB İzin Yönergesinde ise Yıllık İzin başlıklı 7. maddesinin (1) fıkrasında "Öğretmen dışındaki memurlar, kendilerine ikinci görev olarak okul/kurum yöneticiliği verilenler ve yüz yüze eğitim yapılmayan eğitim kurumlarında görevli öğretmenlerden hizmet süresi bir yıldan on yıla kadar olan(on yıl dahil) olanların yıllık izin süreleri yirmi gün, on yıldan fazla olanların ise otuz gündür." Şeklinde düzenleme mevcuttur. Aynı maddenin (10) fıkrasında ise" Öğretmenler yaz ve dinlenme tatillerinde izinli sayılırlar. Bunlara ayrıca yıllık izin verilmez." hükmü bulunmaktadır.
Açıklanan düzenlemeler nedeni ile özel öğretim kurumları kanunu kapsamında çalışan davacıya izin yönünden MEB Özel Öğretim Kurumları Yönetmeliği’nin atfı nedeni ile MEB izin yönergesinin 7/10 maddesi uygulanacaktır.
Buna göre ise davacı öğretmen olarak çalıştığı dönemde yönetmelik hükmü gereği yaz ve dinlenme tatillerinde izin kullanmıştır. Müdür yardımcısı olarak çalıştığı dönemde ise yaz tatili ve dinlenme tatillerinde nöbete e kalıp kalmadığı araştırılıp, ilgili kayıtlar getirtilip, izin kullanmadığı anlaşıldığı takdirde bu dönem için hak kazanacağı yıllık ücretli izin alacağı hesaplanıp hüküm altına alınmalıdır. Eksik inceleme ile tüm çalışma dönemi için izin alacağının hüküm altına alınması hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 1.100.00 TL duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.