MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, ödenmediği iddiasıyla fazla çalışma ücreti alacağının hüküm altına alınmasını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalılardan Üniversite avukatı, husumetin gerçek işveren olan diğer davalıya yöneltilmesi gerektiğini, talebin zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı ... avukatı ise; davacının iddia ettiği çalışma sürelerinin kabulünün mümkün olmadığını, davacının yaptığı mesaileri karşılığında prim ödendiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak 3153 sayılı Radyoloji, Radyum ve Elektrikle tedavi müesseseleri hakkında kanun ile bu kanuna istinaden düzenlenen nizamnamenin 21. Maddesine göre, radyasyona maruz kalan personelin günlük çalışma saatinin 5 saati aşamayacağının düzenlendiği, ücret pusulalarında davacıya fazla mesai ödemesinin yapılmadığı, ancak prim ödemesi yapıldığı, Temmuz 2007 tarihinden Ağustos 2009 tarihine kadar toplam 8587 TL prim ödemesi yapıldığı, ancak davalı tarafından ödeme miktarı 8102 TL olarak belirtildiği, davacının yasal haftalık 45 saati aşan 30 saatlik çalışmasından kalan 15 saatlik fazla mesaisine karşılık hesaplanan miktardan yapılan prim ödemelerinin mahsubu ile % 30 hakkaniyet indirimi yapılmak suretiyle, davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraf avukatları temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Fazla mesai kural olarak 4857 sayılı İş Kanunu’na göre, kanunda yazılı şartlar çerçevesinde, haftalık 45 saati aşan çalışmalardır. İşçi fazla mesai yapsın yapmasın prim ödemesi var ise bu ek ücrete hak kazanır. İşçinin fazla mesai yapması halinde ödenen primin fazla mesai ücretini de kapsadığı ve bu nedenle mahsubu gerektiği gerekçesi isabetli değildir. Ancak bu şekilde çalışan işçi fazla mesai yaptıkça buna bağlı olarak prime de fazladan hak kazanacağından, bir anlamda yüzde usulü çalıştığının kabulü gerekecektir. Bu durumda ise davacının fazla mesai ücretinin sadece % 50 zamlı kısmının hesaplanarak hüküm altına alınması gerekirken %150 zamlı hesap yapılması hatalıdır.
Ancak davacı avukatı 09.07.2012 tarihli ilk hesap raporuna itiraz etmediğini açıkça bildirdiğinden fazla çalışma haftalık 14 saat ile sınırlı kabul edilmelidir. Ancak bakılan hasta sayısınca prim verildiğinden öncelikle hiçbir mahsup yapılmadan haftalık 14 saatlik fazla çalışma yapıldığı kabul edilerek prim nedeniyle fazla çalışmanın zamsız kısmı ödendiğinden haftalık 14 saatlik fazla çalışma sadece %50 zamlı olarak hesaplanıp hüküm altına alınması gerekirken eksik inceleme ve hatalı değerlendirme ile haftalık 15 saatlik fazla çalışmanın 1,5 kat üzerinden hesaplanarak bu miktardan ödenen primlerin mahsubu bozmayı gerektirmiştir.
F)SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 06/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.